ترفند چین برای نجات نفت - دیتاپد

با ما همراه باشید و با تور چین ارزان از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

به گزارش خبرنگاران نه نقل از اویل پرایس، آیا واقعا چین می تواند صنعت نفت دنیای را نجات دهد؟ پاسخ بعضی مثبت است در حالی که بعضی دیگر چنین تصوری را خیالی می دانند.

این تصور که چین می تواند صنعت نفت را نجات دهد، اوایل ماه جاری پس از انتشار آمار مقدماتی مربوط به واردات نفت چین در مارس، شکل گرفت و هر روز هم قویتر می گردد.

چین چند هفته پیش تسهیل محدودیتهای قرنطینه که فعالیت مالی این کشور را فلج نموده بود، شروع کرد و این امیدواری را برانگیخت که با بهبود فعالیت صنعتی و سفرها در این کشور، قیمتهای نفت رو به بهبود و افزایش خواهند گذاشت. آمار نشان داده که نرخ ذخیره سازی نفت چین در سه ماهه اول که جمعیت این کشور تحت قرنطینه قرار داشتند، دو برابر شد.

گزارشهای فراوانی درباره هجوم چینیها برای خرید نفت ارزان منتشر شده و معامله گران بازار نفت را دلگرم نموده است. با این حال بعضی از ناظران هشدار داده اند که حتی چین هم نمی تواند قیمتها را در مقطع فعلی نجات دهد چرا که حتی با خبر افزایش واردات نفت چین، قیمتها بالا نمی فرایند بلکه پایین می آیند و این برای خریداران عالی است.

تحلیلگران بانک جفریز چین را بزرگترین برنده شرایط فعلی بازار نفت دانسته اند. نفت ارزان است و با وجود افزایش خرید، ارزان مانده است. اما یک مشکل وجود دارد که به کابوس جدید صنعت نفت تبدیل شده و آن هم عبارت از ذخیره سازی است.

طبق آمار گروه اوراسیا، چین 65 درصد از ظرفیت ذخایر تجاری خود را پر نموده است و اگرچه ممکن است به نظر برسد که هنوز تا 100 درصد فاصله دارد اما در ذخیره سازی نفت چیزی به عنوان استفاده 100 درصدی از ظرفیت مخازن وجود ندارد.

در واقع 31.5 میلیون بشکه نفتی که چین در سه ماهه اول در تاسیسات ذخیره سازی خود اضافه نمود، نزدیک به حداکثر ظرفیتی است که می تواند نگه دارد. گروه اوراسیا در این باره به یاهو فاینانس گفت: ذخایر چین نزدیک نرخ ظرفیت ذخیره سازی 70 درصد هستند که معمولا به عنوان ظرفیت تکمیل ذخیره سازی به حساب می آید. اختلال فعالیت پالایشگاهی پس از شیوع ویروس کرونا باعث شد ظرفیت ذخایر نفت چین بالاتر رفته و امکان ذخیره سازی بیشتر محدود گردد. در نتیجه این کشور مجبور شده است بعضی از محموله های نفتی را بازگرداند.

کل دنیا با کمبود فضای ذخیره سازی روبروست و بنابراین این مشکل به چین منحصر نیست. آمار جدید شرکت تحلیلی اویل ایکس نشان داده که برای نخستین بار نرخ فعالیت پالایشگاههای چین بالاتر از پالایشگاههای آمریکا بوده زیرا پالایشگاههای خصوصی نرخ پالایش را بالا برده اند در حالی که آمریکاییها مجبور شدند فعالیتشان را کمتر نمایند.

اما پرسش اینجاست که پالایشگاههای خصوصی چین قرار است فراوری بالاتر را به چه کسی بفروشند. تقاضا برای نفت هنوز بهبود نیافته و همسایگان آسیایی چین که نزدیکترین خریداران سوخت این کشور هستند، خود را برای موج دوم بیماری کووید 19 آماده می نمایند.

دورنمای اقتصاد دنیای هم نشان می دهد که برنده ای در این شرایط وجود نخواهد داشت. در حالی که آمریکا و اروپا آسیب بیشتری نسبت به آسیا متحمل خواهند شد، حتی قدرتهای مالی در بخش جنوب شرقی این قاره هم با تبعات پاندمی کرونا دست و پنجه نرم می نمایند. شدیدترین هشدار از سوی صندوق بین المللی پول داده شده است که اعلام نمود نرخ رشد مالی آسیا سال جاری صفر خواهد شد.

برای این که به عمق وخامت اوضاع پی ببریم، کافیست بدانیم آسیا در شش دهه گذشته رشد مالی صفر نداشته است. بعلاوه این دیدگاه که چین از بحران عبور نموده و به مرور به شرایط عادی بازخواهد گشت، ممکن است زودهنگام باشد. چین مانند همسایگانش برای تکرار دوباره شیوع ویروس کرونا آماده می گردد. در این بی، ن بعضی از کشورهای اروپایی و ایالتهای آمریکا آماده می شوند محدودیتهای قرنطینه را تسهیل نمایند. یک مقام سازمان دنیای بهداشت هفته جاری هشدار داد که تسهیل محدودیتهای قرنطینه هنوز زود است و ریسک موج دوم ابتلا به بیماری کووید 19 را افزایش می دهد. به نظر می رسد که صحبت زیادی درباره موج دوم این بیماری می گردد. اگر موج دوم راه بیافتد، قیمت بعضی از گریدهای نفتی ممکن است به مدت طولانیتری در محدوده منفی بمانند. نخستین موج بیماری کووید 19 تقریبا همه بخشهای مالی را فلج نموده است و موج دوم به قرنطینه طولانی تر منجر می گردد و هر گونه بهبود تقاضا که از سوی چین برای پر کردن ذخایر استراتژیکش مشاهده شده بود، باید به فراموشی سپرده گردد.

صنعت نفت دنیای هرگز چنین شرایطی را به خود ندیده بود. هیچ بحرانی در گذشته چنین آسیبی به تقاضا در همه نقاط دنیا وارد ننموده بود. هیچ صنعتی نمی توانست برای چنین پیشامدی آماده باشد که ممکن است شامل ضرورت کاهش بیشتر فراوری باشد.