کشف بزرگ در موزه ملی پراگ: نگهداری از الماس بدلی به جای الماس واقعی - دیتاپد

الماس ها و یاقوت های کبودی که در موزه ی ملی چک در پراگ نگه داشته می شدند و تصور می شد میلیون ها دلار ارزش دارند، تقلبی از آب در آمدند. مدیران مربوطه در یک بازرسی فاش کردند که الماس 5 قیراطی که از طریق موزه در سال 1968 تهیه شدند، فقط یک تکه شیشه تراش خورده است. بعلاوه، یک یاقوت کبود 19 قیراطی که به مبلغ 200.000 کرون (7000 پوند) در سال 1978 خریداری شده است، فقط یک شیء بدلی مقرون به صرفه قیمت است که بهای فعلی آن فقط یک درصد از قیمت اصل آن است.

تصور می گردد که نیمی از مجموعه یاقوت های موزه ، تقلبی باشند. معلوم نیست که این اشیاء تقلبی چطور سر از موزه در آورده اند. هر چند که این امکان هم هست که آن ها در زمان خرید به درستی آنالیز نشده باشند، اما این احتمال هم وجود دارد که آن ها از طریق تبهکاران، جایگزین جواهرات واقعی شده باشند.

این کشف که اولین بار در سایت HlidaciPes.org گزارش شد، حاصل بازرسی از 5000 جواهرات و سنگ های قیمتی موزه که در مرکز جمهوری چک نگهداری می شوند، است.

کریستوفر ای. مارینلو، وکیل و مدیر اداره بین المللی ترمیم هنر، که متخصص بازیابی اموال فرهنگی به سرقت رفته، گم شده و مورد مجادله است، این پرونده را بسیار شگفت انگیز توصیف کرد.

او گفت:

این پرونده، موضوع پنجاه و چند سال ظن احتمالی است. نمی دانم چگونه می خواهند مسئول این کار را پیدا نمایند.

حتی زن و شوهری که حلقه نامزدی می خرند هم باید مراقب باشند حلقه ای که انگشت شان می نمایند واقعا همان چیزی باشد که دیده اند.

هر وقت که می خواهید سنگی را تمیز کنید، باید این کار را به کسی بسپارید که قصد قاپیدن آن را نداشته باشد.

اکتشافات شرم آوری در طول بازرسی از برخی از آن 5000 سنگ ها و جواهرات موزه اجرا شده است.

او اضافه کرد:

این کارها معمولا از طریق افراد خودی انجام می گردد که دسترسی زیادی به اشیاء و زمان زیادی برای این کار دارند و می توانند جرایم خود را طوری انجام دهند که کسی آن ها را نبینند.

وی گفت که موزه های مختلف دنیا به خاطر اتفاقی که در پراگ افتاده است نگران شده اند و احساس خطر نموده اند که با پیشرفت تکنولوژی و در صورت انجام بازرسی های قانونی روی کلکسیون های موسسات دیگر، موارد مشابه بیشتری کشف گردد.

ایو ماکک، رئیس بخش سنگ های قیمتی موزه به رادیو پراها گفت:

آن چه که در این موزه است، باز هم یک یاقوت کبود است، اما آن سنگ طبیعی که در زمان تهیه از طریق موزه در دهه 1970 به ثبت رسید، نیست.

این سنگ، به صورت مصنوعی درست شده است، بنابراین آن ارزشی که ما فکر می کردیم را ندارد. این سنگ در آن موقع به قیمت 200٬000 کرون خریداری شد و امروز می توانست ده ها میلیون دلار ارزش داشته باشد

و آن چیزی که ما فکر می کردیم یک الماس 5 قیراطی بود، در واقع یک شیشه ساده است که مثل یک الماس برش خورده است.

مسئولین موزه می گویند آن ها نمی دانند این اشیاء تقلبی چگونه سر از موزه در آورده اند و مشغول انجام تحقیقاتی در این زمینه هستند.

معلوم نیست که آیا موزه از همان ابتدا، در دهه 70 و 80، سنگ بدلی خریداری نموده است یا این که بعدها، سنگ های اصلی با سنگ های بدلی عوض شده اند.

بعلاوه معلوم نیست که آیا کارکنان در آن موقع تخصص لازم برای تشخیص بدلی بودن سنگ ها را نداشتند، یا این که سنگ های خریداری شده، واقعی بودند و از طریق سارقان جایگزین شده اند.

شخصی که در آن موقع مسئول این کار بود اکنون در گذشته است و رادیو پراها گزارش داده است که این کلکسیون از همان ابتدا، به صورت قفل شده و با کلید مخصوص نگهداری می شد.

تا کنون، موزه توانسته است 400 عدد از 5000 سنگ خود را آنالیز کند و انتظار می رود که آنالیز کامل این کلکسیون تا سال 2020 تکمیل گردد.

میشل استیلیک، معاول مدیر موزه، در هنگام صحبت با ایستگاه رادیویی کوشش می کرد که این موضوع را کم اهمیت جلوه دهد.

او گفت:

هنگامی که کلکسیونی متشکل از 20 میلیون آثار هنری در اختیار دارید، این احتمال وجود دارد که چند تا از آن ها دارای مشکلاتی باشند. این اتفاقات، همواره هست. بنابراین ما به بازرسی های خود ادامه می دهیم و فکر می کنم که حتی در انتهای این بازرسی ها در سال 2020، نمایشگاهی از سنگ های تقلبی این موزه و موزه های دیگر دنیا برپا کنیم.