مرگ راضیه سخت ترین سکانس آقازاده بود - دیتاپد

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایلنا، در قسمت تازه مستند بوی خون، پردیس پورعابدینی صحبت های جالبی درباره این سریال و اتفاق های پشت صحنه عنوان نمود.

این بازیگر گفت: سریال آقازاده به عنوان اولین تجربه تصویری، واقعا عجیب و غریبی بود. تا به حال در یک قاب جلوی دوربین نرفته بودم، در حالی که آدم های زیادی نظاره ام می کردند. ولی همواره به خودم می گفتم که: پردیس! تو می تونی از پس این کار بر بیای. سعی کردم نه مغرور و نه مغلوب استرس شوم.

پورعابدینی در پاسخ به این سوال که شخصیت راضیه و مانلی سریال آقازاده از نگاه شما چه تعریفی دارند، این طور جواب داد: به نظر من راضیه و مانلی اشتراک های زیادی با هم دارند. اما مهمترین وجه اشتراک آن ها خالص بودنشان است. راضیه از خانه مادربزرگ بدون آنکه تجربه گذار از جامعه را داشته باشد، مستقیم به خانه نیما رفته است.

او ادامه داد: راضیه و مانلی هر دو آدم های ساده و معمولی بودند که به این سرنوشت دچار شدند. ماجراهایی که امکان دارد برای هرکسی اتفاق بیافتد تا به سرنوشتی مشابه این دو شخصیت دچار گردد.

پورعابدینی قرار دریافت کنار بازیگران باتجربه در سریال آقازاده را یکی از عوامل موفقیت خود دانست و در این باره گفت: بازیگران واقعا بی نظیر بودند. حس خوبی از آن ها گرفتم. علاوه بر بازی و تمرین در سکانس ها، دوست داشتم که در پشت صحنه هم از آن ها چیزی یاد بگیرم. همه در این راه همه یاریم کردند، برایم انرژی گذاشتند. به خصوص آقای امین تارخ که درباره فن بیان و صدا یاریم کردند.

این بازیگر سخت ترین سکانس خود را، مرگ راضیه عنوان نمود: سکانس مرگ راضیه، سخت ترین سکانسی بود که تجربه کردم. شاید به خاطر اینکه صحنه را به صورت کروماکی می دریافتد و همه چیز به حس و حال من بستگی داشت تا خوب از کار دربیاید. در حالی که در هوا معلق بودم باید حس وحشت و هراس راضیه را به صورت واقعی بازی می کردم. سکانسی بود که خیلی سعی کردم تا خوب از کار دربیاد و تاثیرگذار باشد.

پورعابدینی اضافه نمود: قبل از بازی در سکانس مرگ راضیه، با آقای توفیقی در باره صحنه و شکل اجرا صحبت نموده بودیم اما آن حسی را که قرار بود در لحظه داشته باشم، با یک ارتباط کلامی و چشمی در من ایجاد کردند.

این بازیگر همچنین چگونگی انتخاب خود برای سریال آقازاده را این طور تعریف کرد: فکر می کنم غروب بود و قرار بود که تست گریم انجام گردد که به خاطر از دست رفتن نور، انجام نشد. نکته ای که برایم جالب بود توجه آقای عنقا به رفتار و گفتار من بود. از این لحاظ که به عنوان یک بازیگر که قرار است چند میلیون نفر حرکات و رفتار من را دنبال نمایند، کاملا زیر ذره بین قرار داشتم. هم آقای توفیقی و هم آقای عنقا واقعا برای من مثل یک پدر بودند.

او درباره بهرنگ توفیقی و ویژگی های کارگردانی اش اظهار کرد: مهمترین ویژگی آقای توفیقی غیر از خوب و حرفه ای بودنشان، این است که همراه بازیگر هستند. این باعث می گردد که جلوی دوربین، احساس راحتی داشته باشی. علاوه بر این ها حرفه ای بودن و اخلاق خوبشان برای من که اولین بار بود جلوی دوربین می رفتم، بسیار تاثیر گذار بود و یاری حالم بود.

مستند بوی خون به کارگردانی وحید سعیدی، نویسندگی احمد رنجبر و تهیه نمایندکی سید امیر موسوی نیا یک شنبه ها در سامانه فیلیمو و نماوا منتشر می گردد.