روزنوشت: این داستان - دنیای فست فودی دیواره!
به گزارش دیتاپد، یک فست فودی با دکوراسیون خاص در سعادت آباد، انگار بهانه ای شده برای برون ریزی همه دردها و بغض های ما از سرمایه داری، تهی کردن واژه ها از مفهومشان، ابتذال و استهزای فرودستان بی پناه.
بله! این حق شما و صاحب رستوران و کافی شاپ و فست فود است که در محیطهای با دکوراسیونهای بدیع بخورید و بنوشید و شاد باشید و نه اینکه فقط این مورد خاص برای سوژه زا و دغدغه آور شده باشد. اما…
اما، چه کنم که خودم مدتی است رغبتم برای حضور در رستوران های لوکس و خوردن مصرفانه را از دست داده ام. از یک سو وقتی رنج مردم را می بینم، اشتهایم از بین می رود و از سوی دیگر وقتی طبقه گاهی نوکیسه و بی خیال را مشغول وقت گذرانی می بینم، خونم به جوش می آید.
و این دکوراسیون زندان مانند این فست فودی، چقدر برخورنده است. سلفی های شاد با دلبرکان خود بگیرید و ندانید در همان لحظه هزاران نفر که قربانی جهل تحمیلی و فقر هستند در زندان های غیرلاکچری به سر می برند و صدها نفر هم تنها به خاطر درخواست نان!
در دنیای عجیب ما، مفاهیم و واژه ها معنی خود را از دست داده اند: آزادی- دموکراسی- عدالت- گفتمان و …
و حالا محبس و زندانی هم دارند به صورت دیگری تعریف می شوند. انگار که رسپتورهای اغنیا، به جای اتصال به بخش رنج و شعور، مراکز لذت مغزشان را تحریک می کنند.
این عکس ها را به خاطر بسپارید، چه کسی می داند، شاید دهه ها بعد عکس زینتی مقالات اجتماعی ای شدند که به موضوع تفاوت طبقاتی و ابتذال در ایران دهه 90 می پردازند.
در مقابل رنج مردم، بی تفاوت نباشیم.
پیشنهاد من: یلدای خانگی کم هزینه و اختصاص اسراف های روتین به دست کم یک خانواده.
پوزش که صفحه ام ، مدتی است خاکستری شده!
منبع: یک پزشک