این پروانه کوچک رکورد مهاجرت را شکست: 4000 کیلومتر در 8 روز، بدون توقف ، عکس
به گزارش دیتاپد، دانشمندان پیروز شده اند تا پرواز 4200 کیلومتری پروانه ها را بر فراز اقیانوس اطلس، از غرب آفریقا تا گویان در آمریکای جنوبی ثبت نمایند.
غزال زیاری: تیمی از محققان به رهبری شورای ملی تحقیقات اسپانیا(CSIC)، پیروز به ثبت پرواز 4200 کیلومتری پروانه های رنگین بانو (Vanessa cardui) بر فراز اقیانوس شده اند که نوعی رکورد در سفر حشرات به نظر می رسد.
به گزارش خبرنگاران ، در این آنالیز، محققانی از موسسه گیاه شناسی بارسلونا، مرکز مشترک CSIC و موزه علوم طبیعی بارسلونا و موسسه گیاه شناسی لهستان، دانشگاه اتاوای کانادا (کانادا)، موسسه زیست شناسی تکاملی (IBE- CSIC) و دانشگاه هاروارد آمریکا مشارکت داشتند.
در اکتبر 2013، جرارد تالاورا، یکی از محققان موسسه گیاه شناسی بارسلونا، چندین پروانه رنگین بانو را در سواحل اقیانوس اطلس در گویان فرانسه در آمریکای جنوبی مشاهده کرد و دریافت که این اتفاقی کاملاً غیرمعمول است؛ چرا که این گونه از پروانه ها در آمریکای جنوبی دیده نمی شوند. سؤالی که مطرح شد این بود که این پروانه ها از کجا آمده اند؟
حل معما با تکنیک های نو
با مشاهده این پروانه ها در آمریکای جنوبی، دانشمندان به رمزگشایی این ماجرا پرداختند. فرضیه اول این بود که آن ها از آمریکای شمالی (نزدیک ترین زیستگاه جمعیت پروانه ها) به گویان آمده اند و یا از آفریقا یا اروپا به گویان سفر نموده اند. با تجزیه وتحلیل مسیرهای باد، محققان الگوی جهتی پایداری را از سمت غرب آفریقا مشاهده کردند که از احتمال سفر این پروانه ها از اقیانوس اطلس خبر می داد.
با جمع آوری نمونه هایی از جمعیت پروانه های رنگین بانو در تمام قاره ها و مطالعه تنوع ژنتیکی آن ها، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که نمونه های مشاهده شده در آمریکای جنوبی مرتبط با جمعیت های اروپا و آفریقاست و بدین ترتیب منشأ احتمالی آمریکای شمالی رد شد.
محققان درعین حال DNA گرده موجود بر روی بال های پروانه های یافت شده در گویان را آنالیز کردند و متوجه شدند که این گرده ها متعلق به دو گونه گیاهی است که فقط در منطقه ها گرمسیری آفریقا یافت می شوند. آن ها بدین ترتیب ثابت کردند که پروانه ها در آفریقا روی این گیاهان نشسته بودند.
درنهایت، محققان به تجزیه وتحلیل ایزوتوپ های پایدار هیدروژن و استرانسیوم بال های پروانه ها پرداختند. بال ها علائم ایزوتوپی منحصربه فرد مربوط به محل رشد پروانه ها در مرحله لاروی را حفظ می نمایند و بدین ترتیب می توان محل تولد پروانه ها را شناسایی کرد. بدین ترتیب و با اتکا به این داده ها معین شد که منشأ این پروانه ها به احتمال زیاد، کشورهای اروپای غربی مثل فرانسه، ایرلند، انگلستان یا پرتغال بوده است.
سفری به مراتب طولانی تر
پروانه های رنگین بانو در سفری حداقل 4200 کیلومتری بر فراز اقیانوس اطلس از غرب آفریقا به آمریکای جنوبی رسیده بودند که البته این سفر حتی می تواند طولانی تر نیز بوده باشد.
بدین معنا که ممکن است سفر آن ها از اروپا آغاز شده باشد و آن ها با عبور از سه قاره در گویان مستقرشده باشند که این به معنای مهاجرتی 7000 کیلومتری خواهد بود. کلمان باتای، استاد دانشگاه اتاوای کانادا و یکی از نویسندگان این مطالعه این اتفاق را شاهکاری حیرت انگیز برای چنین حشره کوچکی می داند.
راجر ویلا، محقق مؤسسه زیست شناسی تکاملی دراین باره گفته: ما معمولاً پروانه ها را به عنوان نماد شنمایندگی و زیبایی می شناسیم؛ اما حالا علم نشان داده که آن ها قادرند تا شاهکارهایی باورنکردنی را رقم بزنند.
یاری باد به سفر پروانه ها
محققان در ادامه با مدل سازی این سفر، محاسبه کردند که پرواز پروانه ها برفراز اقیانوس و بدون توقف، بین 5 تا 8 روز به طول می انجامد و البته جریان های باد مطلوب آن را تسهیل می نماید.
البته پروانه ها این پرواز را با برقراری استراتژی متناوبی با به حداقل رساندن کوشش هایشان برای جلوگیری از سقوط در دریا و پرواز فعال که احتیاج به مصرف انرژی بیشتری دارد، به انتها می رسانند. اریک تورو-دلگادو، یکی از نویسندگان مقاله دراین باره گفته: طبق تخمین محققان، بدون وجود بادها، پروانه ها می توانند حداکثر 780 کیلومتر پرواز نمایند و سپس تمام چربی و درنتیجه انرژی آن ها تخلیه می گردد. این بدان معناست که بدون بهره گیری از یاری بادهای مطلوب این سفر طولانی برای پروانه ها امکان پذیر نخواهد بود.
محققان درعین حال به اهمیت لایه هوای صحرای بزرگ آفریقا به عنوان یک بزرگراه هوایی بالقوه اشاره می نمایند. این جریان های باد که در طول سال ایجاد می شوند، مقادیر زیادی از گردوغبار صحرای بزرگ آفریقا را به آمریکا منتقل می نمایند و بدین ترتیب در چرخه های مهم بیوژئوشیمیایی مشارکت دارند؛ بااین وجود اجزای بیولوژیکی منتقل شده مثل موجودات زنده، باید موردمطالعه قرار گیرند.
تأثیرهای مهاجرت در تغییرات دنیای
این یافته ها از احتمال وجود دالان های هوایی طبیعی که قاره ها را به هم متصل می نمایند حکایت دارد که بدین ترتیب امکان پراکندگی گونه ها را در مقیاسی به مراتب بزرگ تر ازآنچه قبلاً تصور می شد، فراهم می نماید.
جرارد تالاورا، رهبر این مطالعه در این باره شرح داد: چنین کشفی، دیدگاه های نوی را در خصوص توانایی حشرات برای پراکندگی در فواصل طولانی حتی بر فراز دریاها و اقیانوس ها در اختیار ما قرار می دهد. شاید ما فراوانی و تأثیر این حرکات بر زیست بوم را دست کم می گیریم. در طول تاریخ، مهاجرت در تعریف پراکندگی گونه هایی که امروزه شاهدش هستیم، اهمیت بالایی داشته است.
محققان به این نکته اشاره دارند که با گرم شدن زمین و تغییر الگوهای آب و هوایی، ممکن است در آینده تغییراتی بیشتر و حتی افزایش چنین پراکندگی هایی را در بازه های زمانی طولانی ببینیم که احتمالاً پیامدهای مهمی برای تنوع زیستی و زیست بوم ها در سراسر دنیا خواهد داشت.
تالاورا در بخش انتهای صحبت هایش گفت: مهم است تا بتوانیم با بهبود نظارت های سیستماتیک به موضوع پراکندگی حشرات بپردازیم. این در پیش بینی و کاهش خطرات بالقوه تنوع زیستی ناشی از تغییرات دنیای، مؤثر خواهد بود.
منبع: eurekalert
54321
منبع: خبرآنلاین