پل وکیو؛از مهم ترین جاذبه های فلورانس ایتالیا - دیتاپد

با ما همراه باشید و با تور ایتالیا از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.

پل وکیو در باریک ترین قسمت رودخانه قرار گرفته است و با وجود اینکه پل های دیگری نیز روی رود آرنو و در شهر وجود دارند، پل قدیمی مهم ترین آنها محسوب می گردد.

پل امروزی درواقع در سال 1350 میلادی تکمیل شد که علت آن سیل بسیار شدیدی بود که در سال 1333 رخ داد و قسمت اعظم آن را تخریب کرد اما نکاتی وجود دارد که هر شخصی قبل از دیدن این پل باید آنها را بداند.

سازنده پل وکیو کیست؟

در قرن شانزدهم اولین هنر-تاریخ شناس جهان گیورگی واساری (که مسئول ساخته شدن یکی از راهرو های رو پل نیز می باشد) طراحی و ساخت پل قدیمی را به تادیو گادی یکی از شاگردان گیوتو نسبت داد. با این حال دلیل محکمی برای اثبات این تئوری وجود ندارد؛ علاوه بر اینکه واساری نیز همیشه آدم دقیقی نبود. شخص دیگری که نامش با ساخت این پل گره خورده است نردی دی فیوراوانتی است اما درمورد او نیز دلایل قدرتمندی وجود ندارد و شواهد جدیدتر راستا دیگری را در راه ساخته شدن این پل نشان می دهند.

کمی پایین تر از این پل، پل دیگری بنام پونته آلا کارایا وجود دارد که در سال 1333 این پل نیز تخریب شد، فرا گیووانی که یکی از مسیحیان مذهب دومینیک بود طراحی و ساخت دوباره این پل را برعهده گرفت و این کار را بین سال های 1334-1337 به اتمام رساند. افراد مذهب دومینیک در حیطه ساخت سازه های عظیم و مهندسی تبحر خاصی داشتند، به طوری که به نظر می رسد آنها اولین کسانی بودند که از واژه آرشیتکت استفاده کردند.

طراحی های بی پروا و خاص در ساخت پل قدیمی که نظایر آن را می توان در پل پونته آلا کارایا نیز مشاهده کرد اثباتی است بر اینکه گیووانی در طراحی آن دخالت داشته است. احتمال اینکه این پل طراحی داکمپی باشد نیز با توجه به اینکه او تنها سه ماه پس از اتمام ساخت پل از جهان رفت بعید به نظر می رسد.

اهمیت اعداد افسانه ای

دخالت و تاثیر طراحان مذهب دومینیک با توجه به خصوصیات افقی و اشکال و ابعاد آجرها و طراحی کلی پل که با نسبت 1:2:4 است و در اصول و فلسفله ریاضی افلاطونی عدد مهمی است، به وضوح قابل مشاهده است. این پل با عنوان زیبا و افتخار آمیز ساخته شد و یکی از زیباترین نقاط شهر فلورانس است. پل وکیو با توجه به نسبت های خاص به کار رفته در آن مانند 1:2 مانند فرم یک اکتاو موسیقی است و معنای واقعی هارمونیک و هماهنگ را می توان در آن مشاهده کرد. همه اینها نشان می دهد که نوعی تفکر علمی که ریاضی و هندسه را اساس خلقت می داند در ساخت این پل دخالت داشته که همگی قسمتی از تفکر مذهب دومینیکی است.

پل وکیو یک سازه دفاعی بود

یکی از دلایل اصلی ساخت پل وکیو استفاده از آن به عنوان یک ساختار دفاعی بود. در ایتالیای قرون وسطی استفاده از رودخانه برای اجرای حمله ای سریع، یک تاکتیک بسیار مهم نظامی بود و با توجه به اینکه فلورانس از طریق دیوار احاطه شده بود این احتمال وجود داشت که دشمن از طریق رود آرنو وارد شهر گردد.

پل وکیو نظیر دیگر پل های این رودخانه چهار برج نگهبانی داشت که بر روی دو سر ورودی و خروجی آن استقرار داشتند و دیوارهایی بلند تمام آن را در بر می گرفتند که تنها قسمتی از آن به دلایل عبور و مرور برداشته شد. برج مانلی در جنوب پل تنها نقطه کاملاً تعیین از این استحکامات است که امروزه نیز می توان آن را مشاهده کرد؛ با این حال تصاویری کامل از این پل در کتب قرن پانزدهمی وجود دارد. با وجود اینکه پل های زیادی در فلورانس وجود دارند، هیچ یک از این پل ها اهمیت استراتژیک پل وکیو را نداشتند.

اجاره مغازه های روی پل

برای بازگشت هزینه ای که در ساخت این پل استفاده شده بود، مدتی پس از اتمام آن 46 مغازه روی آن اجاره داده شد. در نسخه قبلی پل که از طریق سیل نابود شد، مغازه ها از چوب ساخته شدند و همیشه احتمال آتش سوزی می رفت، به همین علت در ساخت پل جدید این مغازه ها را از سنگ ساختند.

در ابتدا مغازه های مختلفی روی پل قرار داشتند اما در سال 1442 دولت فلورانس این مغازه ها را تنها به قصابی ها اجاره می داد. در ابتدا کنترل پل برعهده گروهی به نام ناخدایان پل بود ولی در سال 1495 دولت در اشتباهی عظیم تعداد زیادی از این مغازه ها را به فروش رساند که باعث شد پل به مکانی کثیف و زشت تبدیل گردد.

صاحبان مغازه ها آغاز به تغییر دادن قسمتی از پل کردند و تا اواخر قرن شانزدهم قسمت های زیادی از پل تغییر کرد، دیوار های قلعه مانند از بین رفت و پنجره های زیادی روی پل درست شد؛ در نهایت در قرن هفدهم بود که پل شکل امروزی را به خود گرفت. به هرحال با وجود ظاهر زیبای امروزی پل، دولت فلورانس در آن موقع قصد نداشت که پل تغییر شکل پیدا کند.

هیلتر هم از دیدن مناظر پل لذت می برد

با وجود اینکه زمانی این پل محل فروش گوشت بود و همیشه می شد بوی آن را روی پل حس کرد؛ 400 سال بعد موسیلینی از مهمان افتخاری خود آدولف هیتلر در تاریخ 9 می 1938 در ایتالیا خواست که مناظر فلورانس را از روی این پل مشاهده کند، شاید همین مسئله بود که باعث شد سال ها بعد، زمانی که نیروهای آلمانی در حال منفجر کردن دیگر پل های این شهر برای جلوگیری از ورود متحدین بودند از منفجر کردن این پل صرف نظر نمایند و در عوض ساختمان های ابتدای پل را با خاک یکسان کردند.

زنجیره انسانی برای نجات هنر

ممکن است که پل در سال 1944 توسط آلمان ها رها شده باشد اما در سال 1966 بود که سیل بسیار شدیدی در فلورانس رخ داد. در آن موقع نگرانی های بسیاری را درمورد خطراتی که پل را تهدید می کرد ایجاد شد. بدنه پل بارها از طریق آوار و تنه درختان عظیمی که از نقاطی بالاتر توسط رود آورده شده بودند ضربه خورد و تعدادی از مغازه های روی پل نیز به شدت آسیب دیدند.

یکی از مغازه های روی پل که پر از نقاشی های هنری و زیبا بود تنها دقایقی قبل از اینکه آسیب ببینید از طریق مردم شجاعی که برای خارج کردن این آثار یک زنجیره انسانی تشکیل داده بودند خالی شد، بعدها یکی از افرادی که روی پل بود مطرح کرد که: زمانی که موج های شدید به پل برخورد می کرد، تمام سازه پل می لرزید و این لرزش با صدایی شبیه به یک نت موسیقی بود. در نهایت هیچ کس آسیبی ندید و پل و نقاشی ها سالم ماندند.