زن عاشق فضای مجازی خطاب به همسرش:من نمی توانم مثل زن های سنتی، بوی پیاز داغ بدهم، فالوورهایم برایم مهم هستند - دیتاپد

به گزارش ، شاید تصویر ما از حضور زوج ها در زن و شوهرانی باشد که تا لحظه صدور حکم طلاق نیز باهم درگیر هستند و جز ابراز ناراحتی و بیان مسائل یکدیگر حرفی ندارند. اما داستان زندگی پریسا و پرهام تا حد زیادی متفاوت است. حضورشان در طبقه دوم دادگاه خانواده نه با داد و فریادی همراه است و نه کسی آنها را همراهی می نماید. هرکدام به گونه ای که انگار نمی خواهند زمان را از دست بدهند با تلفن همراه شان سرگرم هستند. البته پرهام گهگاهی تلفنش زنگ می خورد و خیلی آهسته پاسخ می دهد اما پریسا فقط در حال رد و بدل کردن پیغام هایی است که برای سرعت بخشیدن به آن ناچار است اغلب مواقع از انگشتان هر دو دستش استفاده کند!

دقایقی بعد منشی دادگاه با خواندن نام شان، آنها را مطلع می نماید که باید وارد محکمه ای شوند که ممکن است حکم آن مانع بودن شان در کنار یکدیگر گردد...

بعد از ورود به شعبه، پریسا و پرهام هر دو با سلامی به فاصله 3 جایگاه در یک ردیف نشستند و قاضی که مرد میانسالی بود، با آنالیز دادخواست شان رو به پریسا کرد و گفت: خودت شرح بده ببینم چه شده که تصمیم به جدایی گرفتی؟

پریسا پاسخ داد: اجازه بدهید از ابتدا بگویم. من و پرهام به وسیله فضای مجازی با هم آشنا شدیم و پس از 3 ماه که فکر می کردیم همدیگر را شناخته ایم و به هم علاقه مند شده ایم تصمیم به ازدواج گرفتیم. 3 ماه بعد خیلی عاشقانه زیر یک سقف رفتیم و زندگی مشترک مان را شروع کردیم و بعد از 6 ماه هم به این نتیجه رسیدیم که دیگر نمی توانیم زندگی مشترک مان را ادامه دهیم...

در این میان پرهام حرف های پریسا را قطع کرد و گفت: چرا کامل شرح نمی دهی؟! چرا نمی گویی که در این 6 ماه ما چند ساعت با هم صحبت کردیم و چند مرتبه بیرون رفتیم؟!

پریسا پاسخ داد: تو صبح تا عصر سر کار هستی و از ابتدا هم می دانستی که من عاشق فضای مجازی ام و دوست دارم بیشتر وقتم را در آنجا بگذرانم. اما تو نه تنها من را درک نکردی، بلکه در این مدت کوشش کردی تا همین دلخوشی را هم از من بگیری...

پرهام رو به قاضی گفت: جناب قاضی! من پریسا را دوست دارم واقعاً قصدم دریافت دلخوشی او نیست اما وابستگی او به فضای مجازی کاسه صبرم را لبریز نموده. او یک پنجم وقتی را که برای پیگیری دنبال نماینده هایش می گذارد برای ساختن زندگی مان صرف نمی نماید. حتی همین چند دقیقه پیش هم که پشت در اتاق شما بودیم یک لحظه از گوشی اش جدا نشد. انگار نه انگار که زندگی مان در حال نابودی است.

قاضی نگاهی به پریسا کرد و پرسید: آیا همسرت درست می گوید؟!

پریسا جواب داد: نمی گویم وابسته نیستم اما پرهام هم خیلی اغراق می نماید. من نمی توانم از دوستانم در فضای مجازی دل بکنم و مثل زن های خانه دار سنتی مدام بوی پیاز داغ بدهم و بچه داری کنم؛ زندگی از نگاه من این شکلی نیست.

قاضی گفت: یعنی هنوز هم خطر نابودی زندگی ات را حس ننموده ای؟! هنوز متوجه نشدی که دوستانت در آن فضا واقعی نیستند و فقط با ظاهر زیبا فریبت می دهند. هنوز متوجه غیرواقعی بودن زندگی آدم های آنجا نشده ای؟!

در ادامه پرهام به پریسا گفت: اگر نمی توانی خودت را اصلاح کنی و به خاطر زندگی مان دست از این اخلاقت برداری، بهتر است دیگر با هم ادامه ندهیم و من زندگی خودم را داشته باشم و تو هم با فضای مجازی زندگی کنی.

پریسا هم که از لحن و گفتار پرهام جا خورده بود، گفت: چه بهتر. من خیلی مشتاق ادامه زندگی با تو نیستم و بهتر است همین پیشنهادی را که دادی عملی کنیم.

قاضی از هردو نفر خواست تا سکوت نمایند و بعد از چند لحظه گفت: مشکل شما حاد نیست و فعلاً شما را به مشاوره ارجاع می دهم تا بعد از چند جلسه مشاوره در خصوص حکم تان تصمیم بگیرم.

متأسفانه این روزها توجه جوان ها به فضای مجازی بیشتر از فضای حقیقی شده و همین عامل مسائلی را به وجود آورده که در بعضی از آنها می بینیم که افراد ناچار به جدایی می شوند.

در زندگی مشترک اولویت زندگی زوجین در ابتدا باید زندگی واقعی شان باشد و باقی مسائل در اولویت های بعدی قرار بگیرد. در غیر این صورت با مسائلی چون؛ عدم اولویت بندی، نداشتن هدف در زندگی، عدم مسئولیت پذیری، عدم وفاداری و تعهد روبه رو می شوند. ضمن اینکه اگر این زوج پیش از ازدواج شناخت کافی از علایق یکدیگر پیدا نموده بودند به طور قطع در همان ابتدا یا با آن کنار می آمدند یا ارتباط شان به ازدواجی بی حاصل و سطحی ختم نمی شد.

منبع: ایران